Malam tadi tidur kol 11 malam dalam keadaan kepala yang berdenyut-denyut. Adoi, sakitnya dari pagi semalam. Dah la nak menghadapi paper terakhir untuk sem ni.
Bangun pagi tadi, terkejut beruk Awe. Awe tengok lagi sekali jam tangan. Betul ke ni? 8.30??? Exam kol 9 pagi. Dah la perjalanan ke UIA dari rumah dalam 15 minit. Awe terus lari keluar bilik. Lagi sekali Awe terkejut beruk. Pukul 10?? Betul ke jam dinding ni? Jam siapa yang rosak ni sebenarnya?
Argh, tak sempat mandi ni. Terus Awe capai kunci kereta hidupkan enjin. Tengok jam kat dashboard kereta. Confirm pukul 10. Eh, bila pulak Amad naik kereta ni. Adoi, dia nak ikut pulak. Cepat-cepat Awe turunkan dia. Sekali lagi Awe masuk kereta. Dalam keadaan kelam-kabut Awe tekan minyak laju-laju. Lagi sekali Awe terkejut beruk. Ya Allah...bila pulak Amad naik balik kereta ni. Dia boleh pulak tersengih hisap puting duduk kat kerusi sebelah. Hati ni nak menangis dah. Tak sempat nak patah balik.
Awe tawakal. Kepala ni ligat fikir siapa nak jaga Amad masa Awe exam nanti. Tapi persoalan utama, boleh lagi ke Awe nak masuk dewan exam ni? Takpela..Awe redha kalau kena repeat subjek ni sem depan. Uwaaa....nak menangis. Kepala tak boleh berfikir. Terus Awe tukarkan fikiran. Berzikir sepanjang perjalanan ke UIA. Rabbi yassir walaa tu'assir...Rabbi yassir walaa tu'assir...
Tiba-tiba Awe tersentak. Ya Allah...Subhanallah...Alhamdulillah...
Awe mimpi rupa-rupanya. Awe tengok jam. Fuhh...baru je pukul 6 lebih.
Alarm belum bunyi. Sambung sikit lagilah tidur...
Tapi jantung masih berdegup kencang...
Bangun pagi tadi, terkejut beruk Awe. Awe tengok lagi sekali jam tangan. Betul ke ni? 8.30??? Exam kol 9 pagi. Dah la perjalanan ke UIA dari rumah dalam 15 minit. Awe terus lari keluar bilik. Lagi sekali Awe terkejut beruk. Pukul 10?? Betul ke jam dinding ni? Jam siapa yang rosak ni sebenarnya?
Argh, tak sempat mandi ni. Terus Awe capai kunci kereta hidupkan enjin. Tengok jam kat dashboard kereta. Confirm pukul 10. Eh, bila pulak Amad naik kereta ni. Adoi, dia nak ikut pulak. Cepat-cepat Awe turunkan dia. Sekali lagi Awe masuk kereta. Dalam keadaan kelam-kabut Awe tekan minyak laju-laju. Lagi sekali Awe terkejut beruk. Ya Allah...bila pulak Amad naik balik kereta ni. Dia boleh pulak tersengih hisap puting duduk kat kerusi sebelah. Hati ni nak menangis dah. Tak sempat nak patah balik.
Awe tawakal. Kepala ni ligat fikir siapa nak jaga Amad masa Awe exam nanti. Tapi persoalan utama, boleh lagi ke Awe nak masuk dewan exam ni? Takpela..Awe redha kalau kena repeat subjek ni sem depan. Uwaaa....nak menangis. Kepala tak boleh berfikir. Terus Awe tukarkan fikiran. Berzikir sepanjang perjalanan ke UIA. Rabbi yassir walaa tu'assir...Rabbi yassir walaa tu'assir...
Tiba-tiba Awe tersentak. Ya Allah...Subhanallah...Alhamdulillah...
Awe mimpi rupa-rupanya. Awe tengok jam. Fuhh...baru je pukul 6 lebih.
Alarm belum bunyi. Sambung sikit lagilah tidur...
Tapi jantung masih berdegup kencang...
1 comment:
Bikin suspen la awe nie...
Post a Comment